Met andere woorden: je wordt ziek van stress.

Dat weten we wel natuurlijk, maar hoe zorg je dat je weerbaar en rustig blijft in deze woelige tijden?

“Ik zit nu voor de zoveelste keer thuis, de kinderen zijn opstandig, mijn man heeft geen werk en ik heb geen minuut voor mezelf. Ik begin wanhopig te worden. Niets lukt, alles zit tegen en we hebben allemaal een heel erg kort lontje gekregen. Ik wil naar je toe komen maar ook dat lukt me niet meer. Ik ben gewoon te moe om naar je toe te komen. Kun je me helpen?”

Ik schrok van de heftigheid en de toon van dit gesprek. Dit is een cliënt die ik al jaren ken. Een vrolijke ondernemende levenslustige dame met een eigen bedrijf, een leuke partner en een paar schatten van kinderen.

Maar dat is het Social-Media-Plaatje natuurlijk. In het echte leven, waar we tegenwoordig heel dicht op elkaar zitten, komen allerlei problemen in alle hevigheid naar boven.

Zo ook bij haar, en als je weet dat stress en spanningen de aanjagers zijn van veel chronische ziekten dan is dit telefoontje een absolute rode vlag.

Ik boekte op zeer korte termijn een online consult in en luisterde eerst eens naar haar lange rij van dingen die niet meewerkten.

Na de hele waslijst aangehoord te hebben, bleven we even stil. Ik keek haar aan en zij keek terug. Via het scherm. Dichter konden we elkaar niet naderen. Ik zei niets. Zij ook niet meer.

Dit duurde 45 seconden lang. Ik zag het op mijn klokje onderaan het scherm.

Haar dochtertje kwam opeens luidkeels huilend binnen. Ze was op haar hoofd gevallen. Mijn cliënte riep haar man om haar dochtertje op te vangen.

“Neem haar even op schoot”, zei ik zo hard dat ze het kon horen. “Negeer haar nu niet. Ze heeft je nu – op dit moment – nodig”.

“Maar ik heb een consult met u”.  

“Nou en? Dit hoort erbij.

Hier gaat het consult toch om?

Dat er dingen gebeuren die je aandacht vragen en dat jij moet kiezen wat je wel of niet gaat doen. Hoe belangrijk de dingen zijn die je allemaal wilt doen.

Nu is je kind even belangrijk en ik zit hier best. Neem je kind op schoot en ga het troosten”.

Ze pakte het kind op en begon al wiegend met het meisje in haar armen een liedje te zingen.

Het meisje had haar armpjes stevig om moeders’ hals.

Ik keek vertederd naar het tafereeltje.

Na vijf minuten was het kind rustig en de moeder ook. Stil bleven we elkaar aankijken vanaf het scherm.

Ik zwaaide naar hen, even later zwaaiden ze beide terug.

Toen het kind rustig was gingen we verder met het consult.

In de minuten die volgden heb ik haar echt kunnen helpen.

Als jij het idee hebt dat je heel graag wilt worden ondersteund in je zoektocht naar hoe je stress kunt handelen, maak dan een afspraak met me.

Je bent van harte welkom om te komen, maar via het scherm kan ook heel goed. De keuze is aan jou.