Ik ben kankervrij verklaard.

De lichte, bijna dansende tred toen hij kwam aanlopen, de vrolijke tinteling in zijn ogen en de brede glimlach toen hij binnenkwam.

We schudden elkaar de hand. “Je ziet er goed uit Stefan”, zei ik oprecht gemeend. Opgetogen zat hij voor me. Ik zag een heel ander iemand voor me dan een jaar geleden.

“Het gaat ook heel goed met mij, boven verwachting goed. Ik ben kankervrij verklaard.”

“Oh, wat geweldig Stefan, wat ontzettend fijn om dit te horen. Vertel, wat is er gebeurd en hoe is dat geconstateerd?”

“Ik heb me na die eerste enorme schok helemaal binnenstebuiten gekeerd. Ik was, nu ik zo terugdenk, natuurlijk al langere tijd niet goed. De scheiding, mijn werk waar ik me volop in stortte, slecht eten, onregelmatige nachten, nou ja, noem maar op. Alles wat je doet als je niet goed in je vel zit. Het was gewoon veel en intensief.

Ik werd steeds dikker, werd benauwder, kreeg daardoor een hekel aan mezelf, had medelijden met mezelf omdat ik alleen was. Nou ja, neergaande spiraal dus. Ik had steeds minder energie, werd depressief en voelde me echt beroerd. Toen kwam dat onderzoek waaruit bleek dat ik longkanker had en toen was het helemaal foute boel.

In die periode kwam ik bij u. Het enorme dilemma waarin ik zat. De keuze tussen chemo, bestraling, immunotherapie of allemaal, was voor mij heel erg moeilijk. Ik wist er gewoon niet genoeg van. Toen niet, inmiddels wel en wat ben ik blij dat ik zo vroeg al bij u terecht kon.”

“Wat denk je dat geholpen heeft?” vroeg ik nieuwsgierig.

“Ik ben heel erg blij dat ik kon meedoen met die onderzoeksgroep naar immunotherapie. Dat klopte namelijk heel erg met datgene wat u ook zei. Je immuunsysteem is de eerste verdediging tegen ziektes en infecties. 

Die eerste panchakarma kuur. Het reinigen op celniveau van allerlei onverwerkte emoties en afvalstoffen van mijn slechte leefstijl en het opnieuw ervaren wie ik ben en mijn relatie met mijn lichaam. Dat heeft me op een ongelofelijke manier bij de kern gebracht van wie ik ben, maar ook waartoe ik in staat ben. Onze gesprekken tijdens de kuur hebben mij enorm ondersteund. Het waren niet alleen de massages en de klysma’s maar zeer zeker ook de mentale ondersteuning.

Wat ik nooit meer zal vergeten was het effect van de vuurceremonie. De stilte van de tuin, het geknetter van het vuur, de geur van de kruidenbuiltjes met olie en zaden die werden verbrand. De kruidenbuiltjes, die notabene voor mijn eigen behandeling waren gebruikt op de eerste dag. Ik vond dat zo’n indrukwekkend ritueel.

U vertelde ons dat wij, door deze kruidenbuiltjes te verbranden, alles wat we niet meer wilden dragen ritueel mochten verbranden. Het oude mag weg en het nieuwe mag daarvoor in de plaats komen. Dat vond ik geestverruimend. We stonden daar – iedereen die de panchakarma kuur had gedaan – met onze brandende kruidenbuiltjes op een lange ijzeren lepel.  

Je mag een intentie uitspreken en vervolgens drie maal om dit stenen bouwsel lopen waarin de heilige tulasiplant zit. We liepen daar onder het zingen van mantra’s. Het was gewoon fijn, en mooi en ontroerend en ja, spiritueel. Dat vuur, het zingen, het lopen in rondjes. Ik voelde een verandering binnenin me. Die verandering is niet meer weggegaan. Het is een gevoel van verbinding, ik ben niet alleen, ik ben onderdeel van een veel groter geheel en ik doe er toe.

Ik denk zelf dat dit moment van onschatbare waarde was voor alle andere behandelingen die daarna volgden. Ik was er klaar voor, ik stond er open voor, mijn geest ondersteunde mijn lichaam om te accepteren wat voor mij zou helpen.

Die kuur, die panchakarma kuur, heeft voor mij de aanzet gegeven om de kracht te vinden maar ook de commitment om het allemaal aan te gaan. Dus, wat heeft mij genezen? Ik denk mijn eigen immuunsysteem dat sterk genoeg werd gemaakt om datgene te doorstaan wat nodig was. Voor mij is die panchakarma kuur dus cruciaal gebleken.”

Ik keek Stefan aan en luisterde ontroerd naar zijn verhaal. Blij en dankbaar dat ik samen met mijn vrouw deze indrukwekkende kuur naar Nederland heb gehaald.