“Er is een boekje geschreven en verschenen over mijn opa en oma door Genootschap Oud de Zilck.” “Zal ik het naar je toesturen?” vroeg mijn 90-jarige moeder mij via de telefoon.
“Ja, natuurlijk mag je dat naar me toe sturen. Graag zelfs.”
Ik heb het boekje inmiddels al drie keer gelezen en mijn moeder in de dagen daarop al menig keer gebeld met vragen of opmerkingen over haar unieke ouders, mijn opa en oma.
Ik lees in dit boekje de vroege geschiedenis van Johannes Bon en Marie van Rijn. Het zijn de levens van twee mensen uit de vorige eeuw die in vergelijking met nu zo’n ander leven gehad hebben dat het bijna Middeleeuws lijkt.
Wat ik me kan herinneren als kind zijn de luidruchtige zondagochtenden als iedereen naar opa en oma ging om na de kerk koffie te drinken. Het leek wel of iedereen tegelijk aan het woord was en er werd druk heen en weer gelopen om koffie en thee te schenken.
De kleinkinderen speelden in de keuken vlakbij de achterdeur omdat de kamer te vol was met ‘Grote Mensen”. Ik dacht in die tijd dat “Grote Mensen” een andere taal spraken want ik kon geen touw vastknopen aan wat er gezegd werd.
Maar dat het gezellig en fijn was bleek wel uit het feit dat alle kinderen van opa en oma Bon op de zondagochtend weer naar “huis” kwamen. Vermenigvuldig zestien keer maar met twee, dan heb je een idee hoeveel mensen er in de huiskamer van een doorsnee rijtjeswoning uit een klein dorp zaten.
Opa en oma Bon hebben achttien kinderen gehad, twee daarvan zijn al vroeg overleden en de overige zestien kinderen zijn allemaal volwassen geworden. In totaal heeft oma Bon bijna veertien jaar in verwachting gelopen.
Er staat een foto uit 1951 in het boekje van de eerste heilige communie dag van Jan junior, de jongste zoon, waar opa en oma met al hun zestien kinderen op staan.
Ik bekijk de foto iedere keer weer met verbazing en ook met een enorm gevoel van liefde. Wat zien ze er goed uit! Beiden kijken openhartig de lens in, vol trots op hun kinderschare en deze communie dag voor hun jongste telg.
Het geloof heeft ze in al die jaren die ze samen zijn gelouterd en gesterkt, maar bovenal heeft de liefde die ze voor elkaar voelden hen steeds dichter bij elkaar gebracht. Zijn driftbuien en haar koppigheid konden het niet winnen van de band die ze met elkaar opbouwden door hun genegenheid voor elkaar.
Ik heb vooral van mijn oma zulke wijze lessen geleerd. Zo kon ze luisteren als geen ander. Je kon haar alles vragen. Dan zat ze op haar stoel met haar handen in haar schoot te luisteren. Alle aandacht voor jou.
Hoe belangrijk zijn die momenten als ik daar nu aan terugdenk. Hoe vaak heb ik vele jaren later in mijn eigen praktijk antwoorden gegeven aan mijn patiënten die zo uit de mond van mijn oma gekomen konden zijn.
Oma wist al heel vroeg wie ze wilde zijn. Ze wilde een zo goed mogelijke vrouw zijn voor haar man en een zo goed mogelijke moeder voor haar kinderen. Ze bad dagelijks tot Maria, waar ze meer band mee had dan met Jezus of God. Maria was de reflectie van haarzelf.
“Iedere dag een beetje beter zijn dan de vorige dag”, was haar mantra. Jezelf voortdurend uitdagen om het beste uit jezelf naar boven te halen en om dienstbaar te zijn. “Wij zijn hier niet voor onszelf, we zijn hier voor elkaar.” Ook zo’n zin met een peilloze diepte waarin alle zelfhulpboeken van nu als in het niets verdwijnen.
De erfenis van mijn opa en oma waren een paar honderd gulden op de bank en de spullen in hun huis. Maar de werkelijke erfenis van hun leven is de snaar die zij bij hun kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen geraakt hebben over thema’s zoals wat liefde betekent, onvoorwaardelijke trouw aan elkaar en hun gezin en de kracht en de humor waarmee zij steeds weer hun problemen in oplossingen wisten om te keren.
Ik voel ontroering en trots dat ik een kleine schakel ben in hun levensketting en dat ik hun wijsheid en kennis mag doorgeven aan mijn eigen gezin en de mensen die naar mijn praktijk komen om te horen wat ik ze te bieden heb.
Ik kan inmiddels putten uit vele jaren ervaring met onze praktijk in India en sinds 1998 weer in Nederland. De vele mensen die hun weg naar Witharen gevonden hebben heb ik kunnen helpen met de wijsheid uit de Ayurveda en zoals jullie nu gelezen hebben ook met de wijsheid van mijn oma.
Denk je erover om dingen te veranderen in je leven, wil je graag een reinigingskuur doen of wil je eens afstemmen om te zien welke voeding bij je past. Dan ben je van harte welkom voor een ABC consult Ayurvedisch Balans Consult
Samen onderzoeken we dan wat het beste bij je past qua voeding, leefregels en eventuele behandelingen.
Cornelis Peters
37ste kleinkind