Een van de oudste steden van de Indus Valley is de boerennederzetting Mehrgarh. Deze plaats werd pas in 1974 ontdekt. Uit deze nederzetting blijkt meteen dat er in die tijd al een vrij hoge standaard van beschaving was. De landbouw kwam hier tot ontwikkeling door semi-nomadisch levende mensen die planten zoals tarwe en gerst gebruikten naast dieren zoals schapen, geiten en runderen. De nederzetting bestond uit eenvoudige van ongebakken klei gemaakte bouwsels met vier vertrekken. Er zijn verschillende graven gevonden met veel grafgiften zoals manden, van steen of been gemaakte gereedschappen, kralen, armbanden, hangers en soms dieroffers.
Klimaatverandering
Hier zie je een prachtig vruchtbaarheidsbeeldje uit die tijd. Wat opvalt zijn de verfijnde details en het feit dat het beeldje beschilderd is. Als ik zo’n beeldje zie vraag ik me altijd af wie het gemaakt heeft. Wie is deze mens? Wat voor leven leidde hij of zij. Wat voor verwachtingen, verlangen en idealen had deze mens. We kunnen erover fantaseren maar we zullen het nooit weten. Wat wel ongeveer vast staat is dat de bevolking van deze plaats zich rond 3300 voor Christus verplaatste als gevolg van de klimaatverandering. Klinkt dat niet bekend ‘klimaatverandering’?
Verandering is een cyclus
Vanuit het westen denken wij lineair. Zo verwachten wij dat wij met allerlei ingrepen het klimaat kunnen beïnvloeden. Tot op zeker hoogte zijn wij daar technisch toe in staat. Maar de wetten van de natuur zijn niet lineair maar cyclisch. Er is een strijd gaande tussen goed en kwaad. Deze strijd wordt in miljoenen verhalen vanaf de Vedische periode tot aan de dag van vandaag verteld. In de Vedische traditie wordt het leven beschreven als een cyclus. De verhalen over oorzaken, grenzen, het heilige en boven alles over hoop wordt telkens opnieuw verteld. Waarom? Omdat het allemaal al eens eerder is voorgekomen.
Cornelis Peters
5 april 2014
