Onderstaand artikel is op 1 maart verschenen in The Journal of Ayurveda and Integrative Medicine (J-AIM)’. Dit is een internationaal open access officiële publicatie van de World Ayurveda Foundation en de Trans-Disciplinary University, Bengaluru. Als een transdisciplinair platform voor integratieve gezondheidswetenschappen, probeert J-AIM de relaties tussen ayurveda, traditionele geneeskunde, biomedische geneeskunde en andere hedendaagse gezondheidswetenschappen te onderzoeken, door zinvolle samenwerking aan te moedigen om een effectieve, veilige en betaalbare wereldwijde gezondheid te bevorderen.
De hoofdredacteur is Bhushan Patwardhan en samen met zijn collega Girish Shrikrishna Tillu heeft hij dit artikel geschreven. Het heeft bijna 75 jaar geduurd nadat India onafhankelijk geworden is om te ontdekken dat hun eigen traditionele geneeswijzen zo’n belangrijke rol speelt om het gezondheidsniveau voor iedereen te waarborgen.
Voor mij als Ayurveda geneeskundige is onderstaand artikel uit het hart gegrepen. Er valt zoveel te leren van de preventieve aanpak van Ayurveda en wanneer er ziekten zijn kan met natuurlijke middelen heel veel bereikt worden. Welvaartziekten zoals diabetes type 2, obesitas en recentelijk de opmars van Alzheimer bij steeds jongere mensen en niet te vergeten de explosieve groei van stress en burn-out klachten kunnen terecht bij Ayurveda. Intensieve shodana behandelingen zoals de pancha karma of rasayana behandelingen zoals de atma karma kunnen hier veel aan bijdragen.
Gelukkig zien de beleidsmakers van India dit in en willen zij met het nieuwe budget voor de gezondheidszorg grote stappen maken waarin Ayurveda met recht een hoofdplaats toegewezen krijgt in het Nationale Gezondheidszorgsysteem. Omliggende landen kijken met belangstelling toe hoe dit zich gaat ontwikkelen. Ik pleit voor eenzelfde aanpak in ons eigen land. Lees onderstaand artikel en laat je commentaar achter zodat we een levendige discussie kunnen voeren.
Cornelis Peters
3 mei 2018
1. Het nieuwe budget voor India
De nieuwe begroting 2018-2019 van India wordt geprojecteerd als ‘budget voor groei en welvaart’. Bewerende ’s werelds grootste, door de overheid gefinancierde programma voor gezondheidszorg te zijn, met ambitieuze initiatieven zoals Ayushman Bharat (AB) en het National Health Protection Scheme (NHPS), is de overheid van plan het publieke gezondheidszorgsysteem te transformeren.
Het AB-initiatief is gericht op uitgebreide gezondheidszorg, het opzetten van 150.000 wellnesscentra, het beheer van niet-overdraagbare ziekten, moeder- en kind gezondheidsdiensten, samen met gratis essentiële geneesmiddelen en diagnostische diensten.
Het NHPS streeft naar een dekking van 100 miljoen huishoudens voor secundaire en tertiaire hospitalisatie. Hoewel het AB-initiatief zich richt op gezondheidsverzekering, zal de NHPS zorgen voor een ziektekostenverzekering.
Het succes van deze ambitieuze initiatieven zal afhangen van zorgvuldig ontwerp, uitvoering en maximaal bestuur, evenals het mainstreamen van het potentieel van AYUSH, zoals voorzien door de Nationale Gezondheids Politiek van 2017.
J-AIM (Journal of Ayurveda and Integrated Medicine) verwelkomt deze initiatieven en waardeert de redelijke verhoging van de toewijzing van de begroting voor het Ministerie van AYUSH.
Deze initiatieven moeten gezien worden in het licht van enkele hedendaagse ontwikkelingen. Uit een recent wereldwijd monitoringverslag van de Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) en de Wereldbank blijkt dat de helft van de wereldbevolking geen toegang heeft tot essentiële gezondheidsdiensten.
De Verenigde Naties heeft via de Doelstellingen voor Duurzame Ontwikkeling (Sustainable Development Goals: SDG’s) een universele oproep gedaan om actie te ondernemen om armoede te beëindigen, de planeet te beschermen en ervoor te zorgen dat alle mensen genieten van vrede en welvaart.
De snelgroeiende last van leefstijl en niet-overdraagbare ziekten (NCD’s) wijst steeds meer op beperkingen van de huidige therapeutische benaderingen, voornamelijk gebaseerd op farmaceutische geneesmiddelen. Het concept van universele verstrekking van gezondheidszorg – ‘Universal Health Coverage’ (UHC), omarmd door de WGO, verklaart gezondheid als een fundamenteel mensenrecht en verbindt zich ertoe het hoogste haalbare gezondheidsniveau voor iedereen te waarborgen.
2. Universele Gezondheidsdekking
Het thema van de Wereldgezondheidsdag 2018 is ‘Universele Verstrekking van Gezondheidszorg, Iedereen, Overal’ – ‘Universal Health Coverage: Everyone, Everywhere’ (UHC). Dit is in zekere zin een herbevestiging van de WGO-grondwet uit 1948 en de Alma Ata-verklaring ‘Gezondheid voor allen tegen het jaar 2000 AD’.
Terwijl de WGO de afgelopen zeven decennia heeft bijgedragen aan het beïnvloeden van nationale beleidsvorming voor een gezondere wereld, lijkt ‘Gezondheid voor Allemaal’ een te verre droom te zijn. De kloof tussen potentiële gezondheidszorgdiensten en technologieën en hun toegang tot mensen wordt groter.
De uitdaging van een gezonde planeet lijkt zijn doelpositie te verschuiven. De vooruitgang op het gebied van geneeskunde, chirurgie, hulpmiddelen, technologieën en ontdekking van nieuwe medicijnen hebben zich nog niet vertaald in het gezonder maken van de wereld.
Het UVG-initiatief herhaalt zijn toezegging om gezondheidsdiensten te verstrekken aan alle mensen zonder dat zij hierdoor financiële problemen te lijden hebben. Het beoogt ook bevorderende, preventieve, curatieve, rehabiliterende en palliatieve diensten ter verbetering van de volksgezondheid [1].
De universele dekking van de gezondheidszorg kan niet alleen worden gegarandeerd door middel van medicijnen, behandelingen, ziekenhuizen en verzekeringsvoorzieningen. Tegenwoordig besteedt 70% van de bevolking basisgezondheidszorg uit eigen portemonnee, waardoor financiële problemen ontstaan.
De UVG, die niet voorziet in de basisgezondheidsbehoeften, is ook gericht op het bevorderen van gelijkheid, ontwikkelingsprioriteiten en sociale integratie en samenhang. Dit lijkt onwerkelijk en onbereikbaar.
Het algemene begrip ‘gezondheidszorg’ in India wordt gedomineerd door ‘medische zorg’-diensten bestaande uit artsen, klinieken, diagnostiek en ziekenhuizen. In feite is dit in tegenspraak met onze culturele onderbouwing, voortgekomen uit het principe van Swasthyasya Swastha Rakshanam.
Ongetwijfeld is een nieuw perspectief nodig voor de verbetering van volksgezondheidsstelsels en het transformeren van de denkwijze van beleidsmakers ten gunste van gezondheidsbescherming en verzekering.
3. AYUSH en UVG
De door de planningscommissie in 2010 opgerichte deskundigengroep op hoog niveau kon niet veel doen, omdat het de waarde van AYUSH-systemen op grove wijze negeerde. De WGO erkent dat elk land uniek is en zich dus moet concentreren op eigen prioriteiten en zijn eigen manieren moet ontwikkelen om UVG te bereiken.
Daarom moet India een eigen strategie voor UVG ontwikkelen die is gericht op zijn cultuur en traditionele geneeskunde, bestaande uit AYUSH-systemen. Er is een groeiende overeenstemming dat de integratie van traditionele en aanvullende geneeskundige (Tradition & Complementary) diensten, zou kunnen helpen mensen in staat te stellen proactief te zijn om de leiding te nemen over hun gezondheid en gezondheidssysteem.
De Wereld Gezondheids Organisatie Traditionele Geneeskundige Strategie 2014-2023, benadrukt het belang van het benutten van traditionele kennis voor het bereiken van universele gezondheidszorg. Het beveelt de lidstaten aan om beleid, voorschriften en richtlijnen te ontwikkelen om het potentieel van Traditionele en Aanvullende geneeskundige diensten tot hoofdstroom te maken voor het verbeteren van systemen voor gezondheidszorgverstrekking en vooruitgang te boeken in de richting van welzijn en op mensen gerichte diensten. [2]
India heeft een unieke kans om de rol van AYUSH-systemen aan te tonen bij het transformeren van het huidige gezondheidsscenario, eerst in India en vervolgens wereldwijd. De zorgkeuzes ter plaatse in India zijn pluralistisch, omdat de concepten en praktijken van AYUSH-systemen diep geworteld zijn in de cultuur.
De pluralistische basis biedt de vereiste basis voor integratie. Het fenomeen van integratie is meestal therapeutisch, door de patiënt gestuurd, maar mist over het algemeen passende strategieën, beleid en protocollen. Dit is een kans voor belanghebbenden van AYUSH-systemen om de uitdagingen voor de volksgezondheid aan te pakken. Recente studies suggereren dat AYUSH-systemen een belangrijke rol kunnen spelen bij de planning van de gezondheidszorg, aangepast aan de behoeften en context van de samenleving [2].
De wereldwijde morbiditeitsstatistieken geven aan dat er dringend behoefte is aan preventie en beheersing van niet-overdraagbare aandoeningen, zijnde de belangrijkste doelen van UVG. Integratieve interventies op basis van Ayurveda (aanpassing van eetgewoonten en levensstijl) en Yoga (synergie voor lichaam en geest) kunnen een belangrijke rol spelen bij de preventie van niet-overdraagbare aandoeningen.
De waarde van AYUSH-systemen wordt wereldwijd gewaardeerd. Zo ontving de internationale AYUSH-conferentie in 2017, die in Dubai werd georganiseerd, een overweldigende respons. Het ministerie van Volksgezondheid van de regering van Brazilië organiseert de 3e internationale Ayurveda-conferentie in maart 2018 in Rio de Janeiro, gevolgd door de 3e internationale conferentie over integrale geneeskunde in juni 2018 in de Harvard Universiteit in de Verenigde Staten, over het thema ‘de rol van Ayurveda en yoga bij kanker en palliatieve zorg.
De op ervaring gebaseerde integratie van moderne geneeskunde en AYUSH-systemen kan een enorm verlies aan levens en middelen voorkomen. Er zijn al enkele inspanningen in deze richting aan de gang in India en daarbuiten. S-VYASA Bengaluru(Swami Vivekananda Yoga Anusandhana Samsthana)heeft bijvoorbeeld grote studies uitgevoerd naar het integratieve beheer van diabetes en kanker.
Prestigieuze internationale instellingen, waaronder de Harvard Medical School, het Massachusetts General Hospital, de University of California in San Francisco, het MD Anderson Cancer Center en het Memorial Sloan Kettering Cancer Center zijn betrokken bij onderzoek in samenwerking met Yoga en Ayurveda.
De interesse in Yoga en Ayurveda-onderzoek neemt wereldwijd toe bij overheidsinstanties en instellingen. Het is hartverwarmend om op te merken dat een visionaire medische wetenschapper zoals dr. Soumya Swaminathan, wordt opgenomen als adjunct-directeur-generaal van de WGO, terwijl J-AIM Editor (Journal of Ayurveda and Integrated Medicine) en vooraanstaand Ayurveda-geleerde dr. Geeta Krishnan nu India vertegenwoordigt op het hoofdkwartier van de WGO in Genève.
Vivekananda Yoga Anusandhana Samsthana of VYASA is een geregistreerde liefdadigheidsinstelling (1986), die werkt aan het maken van yoga tot een maatschappelijk relevante wetenschap. Gebaseerd op de leer van Swami Vivekananda zijn de vier stromingen van Yoga die eenheid in hun diversiteit, de essentie van de Indiase cultuur, toepassingen van Yoga om gezondheid, harmonie en vrede over de hele wereld te brengen – nu verspreid over de hele wereld in bijna 30 landen.
De missie van VYASA is om het beste van het Oosten (yoga en spirituele kennis) te combineren met dat van het Westen (modern wetenschappelijk onderzoek). Door de prestaties van deze instelling bij het geven van korte- en langetermijncursussen over yoga en aanverwante onderwerpen (en over aansluiting bij vier universiteiten van 1990 tot 2001, waaronder de universiteit van Bangalore), heeft de UGC in 2002 S-VYASA genoemd om universiteit te zijn op grond van sectie 3 van de UGC Act 1956.
S-VYASA, het acroniem van Swami Vivekananda Yoga Anusandhana Samsthana, is een unieke Yoga universiteit die de visie en leerstellingen van Swami Vivekananda vertaalt naar actie door academische hoger onderwijsprogramma’s. Het is ook de eerste ISO 2001: 2008 gecertificeerde Yoga universiteit.
4. Zekerheid en verzekering
In de huidige gemedicaliseerde samenleving kan het belang van een ziekteverzekering om de steeds hogere kosten van behandelingen te dekken, niet worden genegeerd. De bescherming van de gezondheid kan echter niet worden gegarandeerd door een verzekering. We moeten leren van ervaringen in andere landen, waar gezondheidszorgdiensten gekoppeld zijn aan verzekeringssectoren.
Gezondheidsbescherming kan het beste worden verkregen door de infrastructuur van de volksgezondheid te versterken. De eerste taak van elke overheid zou moeten zijn om zekerheid te bieden over de bescherming van de gezondheid. Een eenvoudig principe dat moet worden gevolgd, is “verzekering volgt zekerheid”.
De AB- en NHPS-regelingen moeten worden ontworpen op basis van de Indiase sterktes en behoeften, waarbij gezondheidszekerheidsstrategieën de hoogste prioriteit krijgen met een focus op ziektepreventie, menselijk gedrag, voeding, gezondheid van moeder en kind en de behoeften van de vergrijzende bevolking.
Het huidige model van gezondheidszorg lijkt meer gebaseerd te zijn op het creëren van ‘gezondheidsangst’ en de activiteiten van de medische industrie lijkt verband te houden met de slechte gezondheid van de mensen. Er is een groeiend besef dat een dergelijk model moeilijk lang vol te houden zal zijn.
De nieuwe bedrijfsmodellen van farmaceutische en medische instellingen zijn waarschijnlijk meer gebaseerd op gezondheidsbescherming dan op ziektebehandelingen. Er zijn innovatieve stappen in de richting van een positieve verzekering te bedenken, waar welzijnskrediet of prikkels voor gezonder gedrag worden aangeboden.
Opname van op Swasthavritta (Swasthavritta Ayurvedische benadering van gezond leven – is een wetenschap die de theorie, praktijk en onderhoud van een gezonde levensstijl voorschrijft) gebaseerde programma’s en beoefening van yoga, kunnen worden beschouwd als een stimulans voor een verzekering.
Het opkomende gebied van de beoordeling van gezondheidstechnologie zal bijdragen aan de evaluatie van sociale, economische en ethische aspecten van gezondheidsinterventies.
J-AIM heeft al een visie en strategie voorgesteld met betrekking tot AYUSH voor New India [3]. De doelstellingen voor duurzame ontwikkeling en universele dekking van de gezondheidszorg kunnen alleen realiteit zijn, als we op doeltreffende wijze AB en NHPS in de juiste geest verwezenlijken, door de mogelijkheden van AYUSH-systemen te integreren om de Indiase gezondheidszorg te transformeren.
Dit kan voornamelijk worden bereikt door het openbare gezondheidsstelsel van de staat te versterken om gezondheidsgaranties te geven. Dit is een kans om het innovatieve zorgmodel van New India zo op te zetten, dat het verzekering van dekking voor hospitalisatie aan armen verstrekt en de kracht van AYUSH-systemen gebruikt voor garanties van gezondheid voor iedereen.
Bron: Bhushan Patwardhan and Girish Tillu
Bhusan Patwardhan and Girish Shrikrishna Tillu are working at the Center for Complementary and Integrative Health, Interdisciplinary School of Health Sciences, Savitribai Phule Pune University, Pune 411007, India
References
-
- T.A. Ghebreyesus
All roads lead to universal health coverage
Lancet Glob Health, 5 (9) (2017), pp. e839–e840
-
- Albert, J. Porter
Is ‘mainstreaming AYUSH’ the right policy for Meghalaya, northeast India?
BMC Complement Altern Med, 15 (2015), p. 288
-
- Shankar, B. Patwardhan
AYUSH for new India: vision and strategy
J Ayurveda Integr Med, 8 (2017), pp. 137–139