Nederlands spoor in Suicidetop en de antwoorden van mijn Indiase leraar.

Dit blog gaat over het openingsartikel van de krant die vanmorgen in mijn bus viel. Gemiddeld heeft een Nederlandse machinist één keer in de zeven jaar te maken met een springer voor de trein. Stel je voor dat je van je 25ste tot je 67ste jaar bij de trein werkt dan zou je dit zeven keer meemaken. Dit getal is ook nog eens slechts 10 procent van het aantal zelfdoden in Nederland per jaar. Wat is er mis met onze maatschappij en hoe kunnen we dit veranderen.
Recentelijk heb ik ook zelf meegemaakt dat in twee jaar tijd drie mensen die ik ken zelfmoord gepleegt hebben. Alledrie onder de 35 jaar. Wat is dat ongrijpbare “iets” dat mensen dingen laat doen die voor heel veel mensen onvoorstelbaar zijn. In de dierenwereld komt het bijna niet voor dat een dier zijn eigen dood kiest. Bij mensen wel. Waarom is dat?
Wat is er nu zo anders aan de mens dat wij dat wel doen. Met deze vraag voor ogen komen we op het terrein van de psychologie.

Wat is psychologie?

Het woord psychologie is een samenstelling uit het Griekse ψυχή (psychè), ziel en λόγος (logos) woord, gedachte, rede. Dit is de naam voor de academische discipline die zich bezighoudt met het innerlijk leven (kennen, voelen en streven) en het gedrag van mensen. In de ayurveda spreken ze over manas vidya als we het over psychologie hebben. Ik herinner me nog goed tijdens mijn lessen in India over dit onderwerp dat mijn leraar zich op een voor mij zeer bijzondere manier uitliet over dit onderwerp. Hij legde dit als volgt uit.

Mijn lessen uit India

“Je geest is als een rijtuig met een span paarden. Het is de verdienste van de koetsier om alle paarden te respecteren op hun uniek zijn en tegelijkertijd in harmonie te laten samenwerken naar één doel. Het is heel moeilijk om ongetraind op de koets te zitten en de paarden in beweging te krijgen, laat staan dat het doel bereikt wordt. Daar is training voor nodig.”
Mijn volgende vraag was natuurlijk, hoe doe je dat? Je kunt wel bedenken dat je geest een koets met paarden is maar dat is het niet en ik vond de vergelijking ook moeilijk in te passen in het dagelijks leven.”
Wat hij toen ging uitleggen heb ik na de les woordelijk opgeschreven omdat hij zulke wijze dingen zei dat dit mijn leven lang is bijgebleven. Ik heb ook mijn vragen ertussen geplaatst. In India werd ik Peter genoemd omdat mijn voornaam lastig uit te spreken is vandaar dat de vragensteller Peter heet.

Mijn leraar

“Je geest is je kostbaarste en tegelijkertijd je moeilijkste geschenk van de schepper. Je fysieke lichaam en al je organen hebben een vorm en zijn daardoor begrensd maar je geest heeft geen vorm en is daardoor grenzeloos. Jij bepaalt met je gedachten die je materialiseert in daden de vorm van jouw geest. Bijzondere mensen hebben de kennis en kunde om met hun geest hun leven dusdanig te sturen zodat ze grootse dingen kunnen doen. Maar, vergeet niet dat het altijd begint in je geest. Je geest is een oerwoud met duizenden bomen, planten, bloemen, dieren en vogels. Het is aan jou welke weg je neemt en hoe recht je de weg wilt nemen. Laat je je afleiden onderweg door allerlei zijpaden of ga je rechtstreeks op je doel af. Jij kiest het doel, jij kiest de weg, jij kiest waar je heen wilt gaan. Je geest is je gereedschap en je kunt ermee omgaan door het in eerste instantie te leren kennen.”

Peter (ik)

“Hoe leer ik mijn geest kennen? Ik kan er niet eens bijkomen, hoe kan ik ermee leren omgaan.”

Leraar

Je leert je geest kennen door de ervaringen die je als kind had. Wat vond je als vanzelfsprekend leuk, waar werd je blij van, wat maakte je verdrietig. Als je ouder wordt kun je keuzes maken. Dat is misschien wel het grootste inzicht. Je kunt kiezen. Praat je in het dagelijks leven over jezelf in termen van mogelijkheden of doe je precies het tegenovergestelde. Als je vaak zegt dat je iets niet kunt dan kun je het ook niet. Zeg ook niet “dan probeer ik het wel” nee, je zegt ik ga het doen. Je stuurt jezelf naar een positieve opbouwende kant van de grenzeloosheid van je geest en zie wat er dan gebeurd. Als je iedere gedachte langzaam keert naar het doel waar je heenwilt dan stuur je jezelf vooruit in een positieve flow. Je creëert en je vormt, en door dit te doen voel je jezelf ruimer worden en vooruitgaan. Wij zijn een onderdeel van een kosmos die zich uitdijt. Onszelf klein houden past niet in deze natuurwet. Groei en expansie is wat ons vormt. Krimp en kleiner worden maakt ons ziek.

Peter

“ Ik snap het nu beter maar dan nog hoe kan ik dit praktisch toepassen in mijn dagelijks leven.”

Leraar

Begin de dag met bedenken wat je met deze dag wilt doen. Je bepaalt dus wat je gaat doen en waarom je dat gaat doen. Wordt je er beter van, help je er andere mensen mee, wat is de reden dat ik dit vandaag wilt gaan doen. Dat soort afwegingen. Vervolgens gaat de dag zoals het gaat. In de avond zonder je jezelf even af en kijk je of deze dag gegaan is zoals jij dit in de ochtend voorgesteld had. Als dit heel anders is verlopen ga dan na waarom dit zo is. Is de dag gelopen zoals je gepland had “Proficiat” ga daar dan mee door. Dit noemen we dagelijkse reflexie. Op deze manier kun je dag in dag uit jezelf als een diamant slijpen net zolang totdat je glimt en straalt.

Verbind jezelf met elkaar

Terugkomend op de aanleiding van dit artikel en dat zijn de grote aantallen van vooral jonge mensen die hun leven beëindigen op een manier die niemand zich wenst. Hoe kunnen we jonge mensen bewust maken over hun grootste schat en dat is hun geest om die te richten naar positieve dingen. Dat moeten we met elkaar doen. Verbind jezelf met elkaar. Hou elkaar in de gaten, grijp in als iemands humeur voor langere tijd in mineur is. Stimuleer elkaar om positieve opbouwende dingen te doen. Ga geen gesprekken aan waarin het verleden voortdurend de hoofdmoot vormt. Het verleden kunnen we niet veranderen. Wel vandaag en daardoor morgen. Op die manier zorgen we voor openheid en positieve groei. En dat gun ik iedereen.

Cornelis Peters
15 juli 2014